ARKADAŞ OLMAK

Arkadaşlık, dostluk hepsi hikaye. Kaybolan zaman çemberinde bir virgül, bir soru işareti? Hiçbir şey gerçek değil. Çoğunlukla, yalanlar üzerine kurulmuş, riyakar yaşamlar. Gerektiğinde çıkarına düştüğü anda seni satabilen, ekebilen insanlar. Arkadaşlık, dostluk ilişkilerinde hep bencilliği bonkör insanlar.
Bir anda yanındalar, bir anda anlayamadan yanından uzaklaşırlar. Böylece bu kavramlara inancını yitirmeni sağlarlar. Aslında suçlusu, inançsızlığının sebebi onlardır. Her seferinde bonkör bencillikleri ön planda olduğu için seni suçlarlar. Sen değer verirsin. Seversin. Onları önemli kılarsın. Zaman gelince ihanetleriyle karşı karşıya kalırsın. Aranızda gerçek olmayan bir sevgi alışverişi oluşur.
Geceni, gündüzünü paylaştığın, dertlerini sıkıntılarını anlattığın, hatta bazen mutsuzluktan mutluluk yaratığın insanlar. Beraberce verilen vaatler, hep hayata dair geleceğe dairdir. Ama, zaman hızla ilerledikçe hepsinin boş olduğunu, bir anlam ifade etmediğini anlarsın. Hep aynı yerde, aynı duygulara sahip olunacağını sanırsın. Farkına varamazsın duygular ve arkadaşım dediğin kişi, bir anda bir sabun gibi kayıvermiştir yüreğinden. Dolayısıyla da onun yüreğinden.
Hani evlilikte verilen vaatler gibi, arkadaşlığımızda verdiğimiz sözler nerede? Hiçbir şey, hiçbir düşünce olduğu gibi aynı yerde kalmıyor. Değişiyor. Hani değişmeyen kurallarımız nerede kaldı? Hani arkadaşlık, dostluk bir ömür boyu sürecekti. Birbirimizi arayıp soracaktık. Hatta görüşecektik bile. Şöyle bir düşünün; geçmişten hatırladığınız iyi ve kötü anlarınızı paylaştığınız kaç arkadaşınız var sayabileceğiniz. Ve en önemlisi hala eskisi gibi görüşmeye devam ettiğimiz. Hepimizin azdır. Belki de hiç kalmamıştır. Gerçek arkadaş ve dost dediğimiz kişiler zaten yanımızdadır. Onlarda varsa şu zamanda ve hayatta.