tatilin tadını çıkarıyorum... didim tatilimiz bitti bu yaz baya gezmiş oldum.. ısparta, burdur, eğirdir, didim, izmir, manisa derkenn tatil neredeyse bitiyor .bakalım şimdi üniversiteden arkadaşımız olan sibelin yanına gidicez aysemle izmire birazda orda takılıp döneriz salihliye...siirte gelince, evimide özledim aslında ne güzel kendi eşyalarım kendi evim kafam rahat ama tabi burası bambaşka ... tatil çook güzel bitmesini istemiyorum bol bol enerji depoluyorum bu sene çok yoğun geçecek orhanla çok güzel planlarımız var inşallah uygulayacağız hepsini..mayıstada kurtuluyorum siirtten bakalım daha erkende olabilir belli değil şu anda ama ben mutluyum ya orası yada burası farketmez insanın içinden gelsin mutlu olmak ...insanın içi geçmiş olmasın yeterki....:D:D:)

ARKADAŞ OLMAK

Arkadaşlık, dostluk hepsi hikaye. Kaybolan zaman çemberinde bir virgül, bir soru işareti? Hiçbir şey gerçek değil. Çoğunlukla, yalanlar üzerine kurulmuş, riyakar yaşamlar. Gerektiğinde çıkarına düştüğü anda seni satabilen, ekebilen insanlar. Arkadaşlık, dostluk ilişkilerinde hep bencilliği bonkör insanlar.
Bir anda yanındalar, bir anda anlayamadan yanından uzaklaşırlar. Böylece bu kavramlara inancını yitirmeni sağlarlar. Aslında suçlusu, inançsızlığının sebebi onlardır. Her seferinde bonkör bencillikleri ön planda olduğu için seni suçlarlar. Sen değer verirsin. Seversin. Onları önemli kılarsın. Zaman gelince ihanetleriyle karşı karşıya kalırsın. Aranızda gerçek olmayan bir sevgi alışverişi oluşur.
Geceni, gündüzünü paylaştığın, dertlerini sıkıntılarını anlattığın, hatta bazen mutsuzluktan mutluluk yaratığın insanlar. Beraberce verilen vaatler, hep hayata dair geleceğe dairdir. Ama, zaman hızla ilerledikçe hepsinin boş olduğunu, bir anlam ifade etmediğini anlarsın. Hep aynı yerde, aynı duygulara sahip olunacağını sanırsın. Farkına varamazsın duygular ve arkadaşım dediğin kişi, bir anda bir sabun gibi kayıvermiştir yüreğinden. Dolayısıyla da onun yüreğinden.
Hani evlilikte verilen vaatler gibi, arkadaşlığımızda verdiğimiz sözler nerede? Hiçbir şey, hiçbir düşünce olduğu gibi aynı yerde kalmıyor. Değişiyor. Hani değişmeyen kurallarımız nerede kaldı? Hani arkadaşlık, dostluk bir ömür boyu sürecekti. Birbirimizi arayıp soracaktık. Hatta görüşecektik bile. Şöyle bir düşünün; geçmişten hatırladığınız iyi ve kötü anlarınızı paylaştığınız kaç arkadaşınız var sayabileceğiniz. Ve en önemlisi hala eskisi gibi görüşmeye devam ettiğimiz. Hepimizin azdır. Belki de hiç kalmamıştır. Gerçek arkadaş ve dost dediğimiz kişiler zaten yanımızdadır. Onlarda varsa şu zamanda ve hayatta.

Gidene kal demeyeceksin...
Gidene kal demek zavallılara,
Kalana git demek terbiyesizlere,
Dönmeyene dön demek acizlere,
Hak edene git demek asillere yakışır.
Kimseye hak ettiğinden fazla değer verme, yoksa degersiz olan hep sen
olursun...
Düsün....
Kim üzebilir seni senden başka?
Kim doldurabilir içindeki boşluğu sen istemezsen?
Kim mutlu edebilir seni,sen hazır değilsen?
Kim yıkar, yıpratır seni sen izin vermezsen?
Kim sever seni, sen kendini sevmezsen?
Herşey sende başlar, sende biter...
Yeter ki yürekli ol, tükenme, tüketme, tükettirme içindeki yaşama
sevgisini...

Bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına inanıyorsan ve buna rağmen hala yalnızsan, için rahat olsun. Giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır.
Sen kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya hazırdır. Hani ağzınla kuş tutsan 'Bu kuşun kanadı neden beyaz değil?' diye bir soruyla bile karsılaşabilirsin.. iki ucu keskin bıçaktır bu işin. Yaptıklarınla değil yapmadıklarınla yargılanırsın her zaman. Bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. İyi halin cezanda indirim sağlamaz. Sen, 'Ama senin için şunu yaptım' derken o, 'şunu yapmadın' diye cevap verecektir. Ve ne söylesen karşılığında mutlaka başka bir iddiayla karşılaşacaksındır. Üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın.Özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün, şiirler yazdın. 'Peki o ne yaptı' deme. Herkes kendinden sorumludur aşkta. Sen aşkını doya doya yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu. Bir insan eksik yaşıyorsa, ve bu eksikliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için? Hayatı ıskalama lüksün yok senin. Onun varsa, bırak o lüksü sonuna kadar yaşasın.
Her zamanki gibi yaşayacaksın sen. 'Acılara tutunarak' yaşamayı öğreneli çok oldu. Hem ne olmuş yani, yalnızlık o kadar da kötü bir şey değil. Sen mutluluğu hiçbir zaman bir tek kişiye bağlamadın ki.... Epeydir eline almadığın kitaplar seni bekliyor.Kitap okurken de mutlu oluyorsun unuttun mu? Kentin hiç görmediğin sokaklarında gezip yeni yaşamlara tanık olmak da keyif verecek sana.Yine içeceksin rakını balığın yanında. Üstelik dilediğin kadar sarhoş olma özgürlüğü de cabası.... Sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun aslolan yürektir.Yürek sesi ne bilmeyenler, ya da bilip de duymayanlar acıtsa da içini unutma; yasadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte. Sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın sevda duygusunu. Elbet bitecek güneşe hasret günler. Ve o zaman kutuplarda yetişen cılız ve minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri dolduracak yüreğini...
Hayatı ıskalamaya lüksün yok senin.....

Nazım HİKMET

Bilinirki ayrılık acı verir insana.Ama bir güzel yanıda vardır; gerçek sevgileri alabildiğince büyütür sevenin içinde.İşte bu yüzden yazıyorum sana bunları.Sensiz kaldığım heran sensiz olamayacağımı, sensiz yaşayamayacağımı ve sensiz bu dünyada bir 'hiç' olduğumu anlıyorum.Seni her gördüğümde senden gelen o güzel kokuyu sineme çeker, yokluğunda o kokuyla kurardım hayallerimi...Şimdi ne sen varsın ne de o güzel kokun...

bugün çok mutlu oldum üniversiteden çok sevdiğim bi arkadaşımla görüştüm birden eski günlere gittik çok duygulandım ama yaa:)keşke zaman geri sarsa ve o günlere geri dönsek o günlerin kıymetini yeterince bilememişiz çocuktuk işte farkında değildik biçok şeyin şimdi dönüp baktık ikimizde büyümüş öğretmen olmuşuz .canım arkadaşım hayat sana hep gülsün ve çook mutlu ol...